καταμιαιφονούμαι

καταμιαιφονοῡμαι, -έομαι (Α)

μιαίνω, μολύνω τον εαυτό μου με φόνο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + μιαι-φονοῦμαι «μολύνομαι με φόνο»].